علاقمندی ، یک اصل مهم در موفقیت بچه هاست

آدم های موفق زیادی دور و بر هممون هستند که در زمینه های مختلف آموزشی، شغلی، اجتماعی و… به موفقیت هایی رسیدن ولی این موفقیت اون ها رو راضی نمیکنه و خیلی حس و حال خوبی با شرایط به ظاهر مطلوبی که تجربه می کنند، ندارند.و این عاقبت انتخاب مسیری هستش که علاقمندی به اون مسیر در اون لحاظ نشده

اغلب این انتخاب ها هم از دوران کودکی و نوجوانی برای ما رخ میده، وقتی به دلایل مختلف سمت چیزهایی که بهش علاقمندیم نمیریم و مسیر زندگی مون جوری رقم میخوره که خیلی دوسش نداریم و اصطلاحا حالمون باهاش خوب نیست.

علاقمندی یه جورایی یه اسم رمز مهمه برای اینکه بتونیم گنج درون خودمون رو پیدا کنیم و به مسیری ورود کنیم که بهش علاقه داریم و دوست داریم تو اون جایگاه قرار بگیریم.

با وجود نمونه های زیادی از افراد موفق که تو مسیر و جایگاه  دلخواهشون نیستند و همینطور افرادی که به جهت انتخاب مسیر اشتباهی شرایط مطلوبی رو تجربه نمی کنند، بازم زیاد دیده میشه که خیلی از والدین برای فرزندانشون مسیر و جایگاهی رو انتخاب می کنند که فرزندشون به اون هیچ تمایل و علاقه ای نداره و این انتخاب های کورکورانه و اشتباه می تونه آینده یه آدم رو کاملا دست خوش تغییر کنه.

تصور کنید که یه نوجوان 15 ساله که علاقمند به عکاسی هستش به اصرار خانواده بره سمت پزشکی، بافرض اینکه تو پزشکی هم استعداد داشته باشه اما چون عنصر علاقمندی به اون حوزه کاری رو نداره و حضورش تو این مسیر به خاطر علاقمندی پدر ومادر برای دکتر شدن فرزندشون بوده

درحالی که لزوما شغل پزشکی از عکاسی بالاتر و برتر نیست و هر شغلی در جایگاه خودش می تونه خیلی مهم و تاثیر گذار و دارای جایگاه اجتماعی بسیار بالایی باشه

چقدر زیادن عکاس ها و هنرمندایی که هم به لحاظ مالی، هم به لحاظ جایگاه اجتماعی، هم به لحاظ معنوی بسیار شرایط بهتری از یک پزشک دارند، صدالبته که این موضوع بصورت بالعکس هم می تونه صادق باشه و همینطور می تونه راجب جایگاه های شغلی دیگه هم صدق کنه.

مشخصه که روی صحبت ما در این مقاله به بررسی و مقایسه شغل های مختلف از هم دیگه نیست و اصل سخن روی بحث علاقمندیه و اهمیت عنصر علاقمندی بر موفقیت انسان ها در مسیر زندگی شون.

اگه عشق و علاقه به مسیر پیش روی ما وجود داشته باشه راحت تر یا چاله چوله های مسیر کنار میاییم، بیشتر جلوی اتفاقات ناخوشایند تحمل به خرج میدیم، کمتر از شکست هامون اذیت میشیم و بیشتر وقت میزاریم تا اتفاقات خوب و مثبت سراغمون بیان

لطفا عنصر علاقمندی رو جدی بگیرید و اجازه بدید بچه هاتون تو مسیرهایی که ذوقش رو دارن ورود کنند و تجربه کسب کنند،حتی اگه استعداد زیادی تو اون حوزه نداشته باشند هم  تجربه کردن مسیر مورد علاقه شون کمترین حقیه که می تونند داشته باشند

یادتون باشه استعداد مهم ترین فاکتور برای موفقیت بچه ها نیست و کسب مهارت و تجربه در حوزه های جدید که بچها بهش علاقه دارند ولی استعداد زیادی درموردش ندارند می تونه اون ها رو به موفقیت برسونه